DC2000B PCIe 4.0 NVMe M.2 SSD - Pomoc

System Windows 7 natywnie nie obsługuje dysków SSD NVMe. Jeśli chcesz zainstalować system Windows 7 na dysku SSD NVMe, zapoznaj się z informacją dotyczącą poprawki Microsoft:

https://support.microsoft.com/en-us/topic/update-to-add-native-driver-support-in-nvm-express-in-windows-7-and-windows-server-2008-r2-03cd423b-d42e-66c2-722b-019d16455a6b

FAQ: KSD-012010-001-06

Najprostszym sposobem na zapewnienie, aby nowy dysk SSD pełnił funkcję dysku rozruchowego, jest podłączenie go jako jedynego urządzenia pamięci masowej podczas instalacji.
Jeśli nie jest to możliwe lub wcześniej sklonowano stare dane na nowy dysk, sprawdź, czy występuje on jako urządzenie rozruchowe w systemie BIOS, a następnie wybierz go do rozruchu.

FAQ: KSD-012010-001-03

Nie, dyski SSD Kingston NVMe nie wymagają specjalnego sterownika NVMe. Wystarczające są wbudowane sterowniki w systemie Windows 8 i jego nowszych wersjach.

FAQ: KSD-012010-001-07

Należy najpierw sprawdzić, czy dysk SSD jest widoczny w systemie BIOS. Przejdź do systemu BIOS (zwykle poprzez naciśnięcie klawisza Del, F2, F10 lub F12) i sprawdź w menu konfiguracji pamięci masowej, czy dysk jest poprawnie zidentyfikowany i widoczny w systemie. W przeciwnym razie wyłącz komputer i sprawdź poprawność montażu oraz połączenia, aby upewnić się, że dysk jest prawidłowo osadzony i podłączony.

Jeśli dysk jest widoczny w systemie BIOS, być może należy go zainicjować w systemie operacyjnym.

W systemie Windows:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny Windows.
Krok 2: Naciśnij jednocześnie klawisze Windows + X i wybierz opcję Zarządzanie dyskami.
Krok 3: Jeśli dysk SSD jest nowy i nie został zainicjowany, pojawi się wyskakujące okienko z informacją „Zainicjuj dysk”.
Krok 4: Wybierz jedną z opcji:
MBR (główny rekord rozruchowy): odpowiednia w przypadku dysków o pojemności poniżej 2TB i starszych komputerów.
GPT (tabela partycji GUID): zalecana w przypadku nowoczesnych systemów i dysków o pojemności powyżej 2TB.
Krok 5: Kliknij OK, aby zainicjować dysk.
Krok 6: Po zainicjowaniu dysk SSD będzie widoczny jako „Nieprzydzielony”. Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję „Nowy wolumin prosty”.
Krok 7: Postępuj zgodnie ze wskazówkami wyświetlanymi na ekranie, aby sformatować dysk SSD i przypisać do niego literę dysku.

W systemie macOS:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny macOS.
Krok 2: Otwórz Narzędzie dyskowe – możesz znaleźć je, korzystając z funkcji Spotlight (naciśnij klawisze Cmd + spacja, a następnie wpisz „Narzędzie dyskowe”).
Krok 3: W panelu po lewej stronie wybierz dysk SSD.
Krok 4: Kliknij przycisk Wymaż.
Krok 5: Podaj nazwę dysku i w obszarze Format wybierz:
APFS dla nowszych komputerów Mac i dysków SSD.
Mac OS Extended (Journaled) dla starszych komputerów lub dysków twardych.
Krok 6: Kliknij przycisk Wymaż. Po zakończeniu procesu dysk SSD będzie gotowy do użycia.

W systemie Linux:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny Linux.
Krok 2: Otwórz terminal.
Krok 3: Wpisz sudo fdisk -l, aby wyświetlić listę wszystkich podłączonych dysków. Zidentyfikuj dysk SSD na podstawie jego rozmiaru i zanotuj nazwę urządzenia, np. /dev/sdb.
Krok 4: Zainicjuj dysk SSD, korzystając z polecenia fdisk lub parted. Oto podstawowe czynności dla polecenia fdisk:
Wpisz sudo fdisk /dev/sdb (zastąp /dev/sdb nazwą swojego dysku SSD).
Naciśnij g, aby utworzyć nową tablicę partycji GPT.
Naciśnij n, aby utworzyć nową partycję. Postępuj zgodnie z wyświetlanymi wskazówkami, aby określić rozmiar i typ.
Naciśnij w, aby zapisać zmiany.
Krok 5: Sformatuj nową partycję na dysku SSD (np. /dev/sdb1). Możesz ją sformatować przy użyciu wybranego systemu plików:
Dla ext4: sudo mkfs.ext4 /dev/sdb1
Dla ext3: sudo mkfs.ext3 /dev/sdb1
Dla FAT32: sudo mkfs.vfat /dev/sdb1
Krok 6: Zamontuj dysk SSD:
Utworzenie punktu podłączenia: sudo mkdir /mnt/myssd
Zamontowanie dysku SSD: sudo mount /dev/sdb1 /mnt/myssd
Pamiętaj, aby zastąpić /dev/sdb1 nazwą partycji dysku SSD.

FAQ: KSD-012010-001-15

Na rynku dostępnych jest wiele różnych obudów zewnętrznych. Kingston dąży do zapewnienia zgodności ze wszystkimi rodzajami systemów, jednak czasem może występować niezgodność. Jeśli nadal będą występować problemy z zewnętrzną obudową dysku SSD, spróbuj użyć innej obudowy.

FAQ: KSD-012010-001-18

Zapoznaj się z tym wpisem na blogu, poświęconym technologii M.2.
https://www.kingston.com/blog/pc-performance/two-types-m2-vs-ssd

FAQ: KSD-012010-001-16

Oprogramowanie sprzętowe dysku SSD to wbudowane oprogramowanie dysku, które zarządza jego operacjami, w tym komunikacją z systemem hosta, zapisem i odczytem danych, równoważeniem zużycia i korekcją błędów. Kingston zaleca, aby zawsze korzystać z najnowszej wersji oprogramowania sprzętowego.

Jeśli Twój dysk SSD będzie wymagał nowego oprogramowania sprzętowego, otrzymasz stosowne powiadomienie po uruchomieniu oprogramowania SSD Manager firmy Kingston, które jest dostępne tutaj: www.kingston.com/ssdmanager

FAQ: KSD-012010-001-11

Standard M.2 odnosi się do kształtu i wielkości urządzenia. Skróty SATA i PCIe oznaczają interfejs pamięci masowej — główna różnica wiąże się z wydajnością i obsługiwanym przez dyski SSD M.2 protokołem (językiem).

W przypadku dysków SSD specyfikacja M.2 obejmuje obsługę zarówno interfejsu SATA, jak i PCIe. Dyski SSD M.2 z interfejsem SATA będą wykorzystywać ten sam kontroler, który jest stosowany obecnie w typowych 2,5-calowych dyskach SSD z interfejsem SATA. Dyski SSD M.2 z interfejsem PCIe będą wykorzystywać kontroler dostosowany do obsługi protokołu PCIe. Dysk SSD M.2 może obsługiwać tylko jeden protokół, jednak niektóre systemy mają gniazda M.2, które mogą obsługiwać zarówno protokół SATA, jak i PCIe.

FAQ: KSD-004005-001-00

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o różnicach między tymi dwoma typami dysków SSD.
https://www.kingston.com/blog/pc-performance/nvme-vs-sata

FAQ: KSD-012010-001-19

Podczas klonowania na nowy dysk o większej pojemności niż dysk źródłowy oprogramowanie może nieprawidłowo wyskalować rozmiar partycji. W takim przypadku może pozostać niewykorzystane miejsce. Aby tego uniknąć, postępuj zgodnie z naszymi wskazówkami dotyczącymi klonowania, które są dostępne tutaj: www.kingston.com/cloning

FAQ: KSD-012010-001-04

Oprogramowanie sprzętowe dysku SSD to wbudowane oprogramowanie dysku, które zarządza jego operacjami, w tym komunikacją z systemem hosta, zapisem i odczytem danych, równoważeniem zużycia i korekcją błędów. Kingston zaleca, aby zawsze korzystać z najnowszej wersji oprogramowania sprzętowego.

Jeśli Twój dysk SSD będzie wymagał nowego oprogramowania sprzętowego, otrzymasz stosowne powiadomienie po uruchomieniu oprogramowania SSD Manager firmy Kingston, które jest dostępne tutaj: www.kingston.com/ssdmanager

FAQ: KSD-012010-001-11

Kingston nie oferuje obecnie aktualizacji oprogramowania sprzętowego dla systemu DOS.

FAQ: KSD-012010-001-12

O ile wyraźnie nie wskazano inaczej, aktualizacja oprogramowania dysku SSD nie spowoduje usunięcia danych. Kingston zaleca jednak, aby przed przystąpieniem do aktualizacji oprogramowania sprzętowego dysku SSD utworzyć kopię zapasową wszystkich zapisanych na nim danych.

FAQ: KSD-012010-001-13

Chociaż aktualizacja oprogramowania sprzętowego dysku z wykorzystaniem obudowy USB jest prawdopodobnie możliwa, Kingston nie poleca tego rozwiązania. Prawidłowa procedura aktualizacji wymaga podłączenia dysku SSD bezpośrednio do portów systemowych (np. SATA lub NVMe).

FAQ: KSD-012010-001-14

Podczas klonowania na nowy dysk o większej pojemności niż dysk źródłowy oprogramowanie może nieprawidłowo wyskalować rozmiar partycji. W takim przypadku może pozostać niewykorzystane miejsce. Aby tego uniknąć, postępuj zgodnie z naszymi wskazówkami dotyczącymi klonowania, które są dostępne tutaj: www.kingston.com/cloning

FAQ: KSD-012010-001-04

Należy najpierw sprawdzić, czy dysk SSD jest widoczny w systemie BIOS. Przejdź do systemu BIOS (zwykle poprzez naciśnięcie klawisza Del, F2, F10 lub F12) i sprawdź w menu konfiguracji pamięci masowej, czy dysk jest poprawnie zidentyfikowany i widoczny w systemie. W przeciwnym razie wyłącz komputer i sprawdź poprawność montażu oraz połączenia, aby upewnić się, że dysk jest prawidłowo osadzony i podłączony.

Jeśli dysk jest widoczny w systemie BIOS, być może należy go zainicjować w systemie operacyjnym.

W systemie Windows:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny Windows.
Krok 2: Naciśnij jednocześnie klawisze Windows + X i wybierz opcję Zarządzanie dyskami.
Krok 3: Jeśli dysk SSD jest nowy i nie został zainicjowany, pojawi się wyskakujące okienko z informacją „Zainicjuj dysk”.
Krok 4: Wybierz jedną z opcji:
MBR (główny rekord rozruchowy): odpowiednia w przypadku dysków o pojemności poniżej 2TB i starszych komputerów.
GPT (tabela partycji GUID): zalecana w przypadku nowoczesnych systemów i dysków o pojemności powyżej 2TB.
Krok 5: Kliknij OK, aby zainicjować dysk.
Krok 6: Po zainicjowaniu dysk SSD będzie widoczny jako „Nieprzydzielony”. Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję „Nowy wolumin prosty”.
Krok 7: Postępuj zgodnie ze wskazówkami wyświetlanymi na ekranie, aby sformatować dysk SSD i przypisać do niego literę dysku.

W systemie macOS:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny macOS.
Krok 2: Otwórz Narzędzie dyskowe – możesz znaleźć je, korzystając z funkcji Spotlight (naciśnij klawisze Cmd + spacja, a następnie wpisz „Narzędzie dyskowe”).
Krok 3: W panelu po lewej stronie wybierz dysk SSD.
Krok 4: Kliknij przycisk Wymaż.
Krok 5: Podaj nazwę dysku i w obszarze Format wybierz:
APFS dla nowszych komputerów Mac i dysków SSD.
Mac OS Extended (Journaled) dla starszych komputerów lub dysków twardych.
Krok 6: Kliknij przycisk Wymaż. Po zakończeniu procesu dysk SSD będzie gotowy do użycia.

W systemie Linux:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny Linux.
Krok 2: Otwórz terminal.
Krok 3: Wpisz sudo fdisk -l, aby wyświetlić listę wszystkich podłączonych dysków. Zidentyfikuj dysk SSD na podstawie jego rozmiaru i zanotuj nazwę urządzenia, np. /dev/sdb.
Krok 4: Zainicjuj dysk SSD, korzystając z polecenia fdisk lub parted. Oto podstawowe czynności dla polecenia fdisk:
Wpisz sudo fdisk /dev/sdb (zastąp /dev/sdb nazwą swojego dysku SSD).
Naciśnij g, aby utworzyć nową tablicę partycji GPT.
Naciśnij n, aby utworzyć nową partycję. Postępuj zgodnie z wyświetlanymi wskazówkami, aby określić rozmiar i typ.
Naciśnij w, aby zapisać zmiany.
Krok 5: Sformatuj nową partycję na dysku SSD (np. /dev/sdb1). Możesz ją sformatować przy użyciu wybranego systemu plików:
Dla ext4: sudo mkfs.ext4 /dev/sdb1
Dla ext3: sudo mkfs.ext3 /dev/sdb1
Dla FAT32: sudo mkfs.vfat /dev/sdb1
Krok 6: Zamontuj dysk SSD:
Utworzenie punktu podłączenia: sudo mkdir /mnt/myssd
Zamontowanie dysku SSD: sudo mount /dev/sdb1 /mnt/myssd
Pamiętaj, aby zastąpić /dev/sdb1 nazwą partycji dysku SSD.

FAQ: KSD-012010-001-15

Na rynku dostępnych jest wiele różnych obudów zewnętrznych. Kingston dąży do zapewnienia zgodności ze wszystkimi rodzajami systemów, jednak czasem może występować niezgodność. Jeśli nadal będą występować problemy z zewnętrzną obudową dysku SSD, spróbuj użyć innej obudowy.

FAQ: KSD-012010-001-18

Zapoznaj się z tym wpisem na blogu, poświęconym technologii M.2.
https://www.kingston.com/blog/pc-performance/two-types-m2-vs-ssd

FAQ: KSD-012010-001-16

Podczas klonowania na nowy dysk o większej pojemności niż dysk źródłowy oprogramowanie może nieprawidłowo wyskalować rozmiar partycji. W takim przypadku może pozostać niewykorzystane miejsce. Aby tego uniknąć, postępuj zgodnie z naszymi wskazówkami dotyczącymi klonowania, które są dostępne tutaj: www.kingston.com/cloning

FAQ: KSD-012010-001-04

System Windows 7 natywnie nie obsługuje dysków SSD NVMe. Jeśli chcesz zainstalować system Windows 7 na dysku SSD NVMe, zapoznaj się z informacją dotyczącą poprawki Microsoft:

https://support.microsoft.com/en-us/topic/update-to-add-native-driver-support-in-nvm-express-in-windows-7-and-windows-server-2008-r2-03cd423b-d42e-66c2-722b-019d16455a6b

FAQ: KSD-012010-001-06

Najprostszym sposobem na zapewnienie, aby nowy dysk SSD pełnił funkcję dysku rozruchowego, jest podłączenie go jako jedynego urządzenia pamięci masowej podczas instalacji.
Jeśli nie jest to możliwe lub wcześniej sklonowano stare dane na nowy dysk, sprawdź, czy występuje on jako urządzenie rozruchowe w systemie BIOS, a następnie wybierz go do rozruchu.

FAQ: KSD-012010-001-03

O ile wyraźnie nie wskazano inaczej, aktualizacja oprogramowania dysku SSD nie spowoduje usunięcia danych. Kingston zaleca jednak, aby przed przystąpieniem do aktualizacji oprogramowania sprzętowego dysku SSD utworzyć kopię zapasową wszystkich zapisanych na nim danych.

FAQ: KSD-012010-001-13

Kingston nie oferuje obecnie aktualizacji oprogramowania sprzętowego dla systemu DOS.

FAQ: KSD-012010-001-12

Oprogramowanie sprzętowe dysku SSD to wbudowane oprogramowanie dysku, które zarządza jego operacjami, w tym komunikacją z systemem hosta, zapisem i odczytem danych, równoważeniem zużycia i korekcją błędów. Kingston zaleca, aby zawsze korzystać z najnowszej wersji oprogramowania sprzętowego.

Jeśli Twój dysk SSD będzie wymagał nowego oprogramowania sprzętowego, otrzymasz stosowne powiadomienie po uruchomieniu oprogramowania SSD Manager firmy Kingston, które jest dostępne tutaj: www.kingston.com/ssdmanager

FAQ: KSD-012010-001-11

Nie, dyski SSD Kingston NVMe nie wymagają specjalnego sterownika NVMe. Wystarczające są wbudowane sterowniki w systemie Windows 8 i jego nowszych wersjach.

FAQ: KSD-012010-001-07

Zapoznaj się z tym wpisem na blogu, poświęconym technologii M.2.
https://www.kingston.com/blog/pc-performance/two-types-m2-vs-ssd

FAQ: KSD-012010-001-16

Na rynku dostępnych jest wiele różnych obudów zewnętrznych. Kingston dąży do zapewnienia zgodności ze wszystkimi rodzajami systemów, jednak czasem może występować niezgodność. Jeśli nadal będą występować problemy z zewnętrzną obudową dysku SSD, spróbuj użyć innej obudowy.

FAQ: KSD-012010-001-18

Należy najpierw sprawdzić, czy dysk SSD jest widoczny w systemie BIOS. Przejdź do systemu BIOS (zwykle poprzez naciśnięcie klawisza Del, F2, F10 lub F12) i sprawdź w menu konfiguracji pamięci masowej, czy dysk jest poprawnie zidentyfikowany i widoczny w systemie. W przeciwnym razie wyłącz komputer i sprawdź poprawność montażu oraz połączenia, aby upewnić się, że dysk jest prawidłowo osadzony i podłączony.

Jeśli dysk jest widoczny w systemie BIOS, być może należy go zainicjować w systemie operacyjnym.

W systemie Windows:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny Windows.
Krok 2: Naciśnij jednocześnie klawisze Windows + X i wybierz opcję Zarządzanie dyskami.
Krok 3: Jeśli dysk SSD jest nowy i nie został zainicjowany, pojawi się wyskakujące okienko z informacją „Zainicjuj dysk”.
Krok 4: Wybierz jedną z opcji:
MBR (główny rekord rozruchowy): odpowiednia w przypadku dysków o pojemności poniżej 2TB i starszych komputerów.
GPT (tabela partycji GUID): zalecana w przypadku nowoczesnych systemów i dysków o pojemności powyżej 2TB.
Krok 5: Kliknij OK, aby zainicjować dysk.
Krok 6: Po zainicjowaniu dysk SSD będzie widoczny jako „Nieprzydzielony”. Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję „Nowy wolumin prosty”.
Krok 7: Postępuj zgodnie ze wskazówkami wyświetlanymi na ekranie, aby sformatować dysk SSD i przypisać do niego literę dysku.

W systemie macOS:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny macOS.
Krok 2: Otwórz Narzędzie dyskowe – możesz znaleźć je, korzystając z funkcji Spotlight (naciśnij klawisze Cmd + spacja, a następnie wpisz „Narzędzie dyskowe”).
Krok 3: W panelu po lewej stronie wybierz dysk SSD.
Krok 4: Kliknij przycisk Wymaż.
Krok 5: Podaj nazwę dysku i w obszarze Format wybierz:
APFS dla nowszych komputerów Mac i dysków SSD.
Mac OS Extended (Journaled) dla starszych komputerów lub dysków twardych.
Krok 6: Kliknij przycisk Wymaż. Po zakończeniu procesu dysk SSD będzie gotowy do użycia.

W systemie Linux:
Krok 1: Sprawdź, czy dysk jest prawidłowo podłączony, włącz komputer, a następnie uruchom system operacyjny Linux.
Krok 2: Otwórz terminal.
Krok 3: Wpisz sudo fdisk -l, aby wyświetlić listę wszystkich podłączonych dysków. Zidentyfikuj dysk SSD na podstawie jego rozmiaru i zanotuj nazwę urządzenia, np. /dev/sdb.
Krok 4: Zainicjuj dysk SSD, korzystając z polecenia fdisk lub parted. Oto podstawowe czynności dla polecenia fdisk:
Wpisz sudo fdisk /dev/sdb (zastąp /dev/sdb nazwą swojego dysku SSD).
Naciśnij g, aby utworzyć nową tablicę partycji GPT.
Naciśnij n, aby utworzyć nową partycję. Postępuj zgodnie z wyświetlanymi wskazówkami, aby określić rozmiar i typ.
Naciśnij w, aby zapisać zmiany.
Krok 5: Sformatuj nową partycję na dysku SSD (np. /dev/sdb1). Możesz ją sformatować przy użyciu wybranego systemu plików:
Dla ext4: sudo mkfs.ext4 /dev/sdb1
Dla ext3: sudo mkfs.ext3 /dev/sdb1
Dla FAT32: sudo mkfs.vfat /dev/sdb1
Krok 6: Zamontuj dysk SSD:
Utworzenie punktu podłączenia: sudo mkdir /mnt/myssd
Zamontowanie dysku SSD: sudo mount /dev/sdb1 /mnt/myssd
Pamiętaj, aby zastąpić /dev/sdb1 nazwą partycji dysku SSD.

FAQ: KSD-012010-001-15

Chociaż aktualizacja oprogramowania sprzętowego dysku z wykorzystaniem obudowy USB jest prawdopodobnie możliwa, Kingston nie poleca tego rozwiązania. Prawidłowa procedura aktualizacji wymaga podłączenia dysku SSD bezpośrednio do portów systemowych (np. SATA lub NVMe).

FAQ: KSD-012010-001-14