Wybór odpowiedniego dysku SSD klasy korporacyjnej wiąże się z koniecznością przeprowadzenia testów w warunkach rzeczywistych, które pokażą, jak dobrze będzie radził sobie z obciążeniem. Testy i porównania kładą nacisk na poznanie warunków granicznych awarii, rzeczywistej wytrzymałości oraz zmienności wydajności w czasie.
Pierwsza część tego artykułu była poświęcona kwestiom sprzętowym związanym z tworzeniem platformy testowej. Kontynuując, zagłębimy się w szczegóły projektowania i przeprowadzania końcowych testów porównawczych w celu określenia rzeczywistych potrzeb danej organizacji. Podpowiemy również, jak wykorzystać oprogramowanie do testów porównawczych, aby zaprojektować odpowiedni zestaw testów.
Co należy przetestować?
Mówiąc najprościej, trzeba poznać maksymalne obciążenie, jakiemu można poddać dysk. Oznacza to testowanie wydajności operacji we/wy przez dłuższy czas, a nie jedynie przez krótką chwilę. Przeprowadzając testy na wstępnie przygotowanym dysku, należy wykonywać je wystarczająco długo, aby móc sprawdzić zmiany parametrów opóźnienia i IOPS zarówno w warunkach sekwencyjnego, jak i losowego odczytu lub zapisu danych.
W ramach takich długotrwałych testów należy przyjrzeć się całkowitemu obciążeniu kanału we/wy dysku, opóźnieniom operacji we/wy, opóźnieniom rozruchu, degradacji systemu wraz ze wzrostem obciążenia oraz przeciążeniu przepustowości. Należy także zmierzyć parametry podczas pracy ciągłej lub uruchamiania, zatrzymywania lub wstrzymywania, aby określić, czy pojawiają się inne wzorce wydajności.
Aplikacje do hostingu i do przesyłania strumieniowego w sieci generują bardzo specyficzne obciążenia sekwencyjne, dlatego należy upewnić się, że macierz pamięci masowej zapewnia odpowiednie parametry wydajności dla tego typu obciążeń. Niezależnie od tego, jeśli mamy do czynienia z aplikacją, która dokonuje sekwencyjnych operacji o/z, w przypadku klastra dysków jej zachowanie może być losowe, dlatego należy dokonać odczytów w obrębie klastra, aby ocenić, w jaki sposób generowane lub odczytywane są losowe sektory o/z.
W przypadku dysków przeznaczonych do centrów danych bardzo ważne jest również testowanie przy większych głębokościach kolejki. Głębokość kolejki odnosi się do liczby niezrealizowanych operacji dostępu lub operacji we/wy oczekujących w kolejce urządzeń w danym momencie. Tego typu test pozwala określić zdolność dysku do radzenia sobie z dużą liczbą jednoczesnych operacji we/wy, co jest typowe dla aplikacji wielowątkowych i wirtualizacji.
Ogólnie rzecz biorąc, należy upewnić się, że testowane dyski oferują określone parametry QoS opóźnienia i stabilności, jednocześnie spełniając wszystkie wymagania dotyczące wydajności określone w specyfikacji wymagań dla produktu, a także przechodzą pomyślne wszystkie testy w środowiskach RAID, vSAN i OLTP.
Celem jest przetestowanie dysku z różnym obciążeniem pamięci operacjami o/z przez wystarczająco długi czas, aby ujawnić wszelkie potencjalne niedostatki.